wordle.net

Lycofos.blogspot.com by wordle.net

Βασίλης Σκουλάς, Τα άγρια πουλιά

Βασίλης Σκουλάς, Τα άγρια πουλιά.

Κρίμα...

Δεν εχει σημασια ο ρυθμος, μικρη σημασια εχουν τα οργανα, η μουσικη υπαρχει για να ντυνει τους στιχους. Τελικα μικρη σημασια εχει αν η μουσικη ερχεται απο μια ηλεκτρικη κιθαρα, ενα πιανο η ενα μαντολινο.

Ζητείται φίλος που να ξέρει να γελάει...

Χωρίς διάθεση για πολλά λόγια σήμερα...
Δεν το είχα ακούσει αυτό, δεν μπορώ να πω ότι ο Χατζής ήταν από τους αγαπημένους μου. Ίσως να μου άλλαξε τη γνώμη λίγο αυτό το τραγούδι...

"Goodbye everybody, I've got to go..."

Τι δουλειά έχει ο Axl, o Elton John και οι Queen μαζί στη σκηνή;
Bohemian Rhapsody σε μία από τις πιο περίεργες αλλά και rock όμορφες εκτελέσεις...

Θα ήθελα να ήμουν σε αυτή τη συναυλία... (προσέξτε το κοινό, όταν στη σκηνή ανεβαίνει ο Axl).

"Goodbye everybody, I've got to go..."



Axl Rose,Elton John & Queen - Bohemian Rhapsody (live)

You are so beautiful

Θα προτιμήσω την πρώτη εκτέλεση του You are so beautiful, είναι του 1983. Joe Cocker και Eric Clapton.
Προσέξτε κάπου εκεί μετά το τρίτο λεπτό όπου ο Clapton έχει τελείωσει το σόλο και κάνει δύο ή τρία βήματα πίσω για να κρυφτεί στις σκιές και να αφήσει τη σκηνή στον Cocker.
Η δεύτερη είναι λογικά από το Pavarotti and Friends, με καλύτερο ήχο, καλύτερες φωνές αλλά λίγο πιο καθαρή, ίσως λίγο πιο ψεύτικη;


Joe Cocker - Eric Clapton


Alex Britti, Joe Cocker & Pavarotti

Bob Seger vs Metallica at Turn the page

Το Turn the page κυκλοφόρησε το 1973 στο album "Back in '72" του Bob Seger. 25 χρόνια αργότερα, το 1998, το συμπεριέλαβαν και οι Metallica στο "Garage Inc". Εγώ δεν μπορώ να ξεχωρίσω ποια από τις δύο εκτελέσεις αγαπώ περισσότερο. Ίσως αυτή των Metallica που έχει λίγο περισσότερο "θυμό" μέσα της, ίσως αυτή του Seger που έχει λίγο περισσότερο "αποδοχή (παραίτηση;)" μέσα της.


Bob Seger


Metallica

Έχω μισό Web. Πρόβλημα σύνδεσης με Tellas

Η δουλειά μου έχει να κάνει με το Internet. Δεν μπορώ να κάνω και πολλά πράγματα offline, το e-mail μου είναι online, τα αρχεία μου είναι online, τα site που διαχειρίζομαι είναι online (ευτυχώς :-)).
Το πρωινό μου είναι σχεδόν σταθερό, ξύπνημα, power on του υπολογιστή πριν από οτιδήποτε άλλο(ξέρω κάποια στιγμή πρέπει να το φτιάξω, καθυστερεί στο boot), καφές και σύνδεση στις διάφορες online υπηρεσίες για να δω τι έγινε το βράδυ και να ξεκινήσω την καθημερινή μου εργασία.

Σήμερα όμως ήταν διαφορετικά.
Ανοίγω firefox και παίρνω
The server at ... is taking too long to respond.
Έπεσαν τα sites σκέφτομαι... Αφού έχω gtalk...
Δεύτερο καμπανάκι...
Ο MSN δεν μπορεί να συνδεθεί.
Χμ... Το Google παίζει (μας πως γίνεται αυτό;). Το Blogger παίζει, το Facebook όχι ακριβώς, άλλα ελληνικά site... νεκρά.

Τηλέφωνο Tellas (προετοιμασμένος ψυχολογικά για μισάωρη αναμονή) και θαύμα...
Εκτιμώμενος χρόνος αναμονής λιγότερο από ενά λεπτό και ναι, όντως απαντά μία ευγενέστατη κοπελίτσα.
-Πείτε μου το νούμερο σας, παρακαλώ...
-210....
-Τι router έχετε;
-Ένα δικό μου, Level1.
-Δοκιμάσατε να κάνετε restart;
-Ναι (ψέματα, γμτ το είχα ξεχάσει αυτό :-) )
-Ξέρετε το πρόβλημα είναι γενικότερο (τι μου λες καλή μου τότε για restart?). Δοκιμάστε πάλι σε κανά δίωρο θα έχει λυθεί...

Μάλιστα... Και έτσι μένω με μισό Web προς το παρόν, τα Open DNS που δοκίμασα δεν λειτουργούν επίσης.

Άντε να δούμε τώρα πότε θα λυθεί το πρόβλημα. Θα ήθελα να γράψω και άλλα (έχω πολύ χρόνο ξέρετε τώρα, αφού μόνο blogger και google βλέπω ουσιαστικά) αλλά φοβάμαι ότι θα τα χάσω και αυτά, σπεύδω να πατήσω publish post...

update
Φαίνεται να έχω YouTube αλλά όχι Twitter, Flickr... βαρέθηκα θα βάλω Last.fm (λειτουργεί) και θα κάνω δεύτερο καφέ... θέλει κανείς;

Life in Red

Madrid, originally uploaded by Charalampos Konstantinidis.

Από το τελευταίο μου ταξίδι στη Μαδρίτη...
Δεν είναι η καλύτερη φωτογραφία που τράβηξα σε αυτό το ταξίδι αλλά είναι από τις λίγες που τα χρώματα της ταιριάζουν (νομίζω) με τα χρώματα του blog, so... here it is.

July Morning by Uriah Heep

I was looking for love in the strangest places...



Αγαπημένο συγκρότημα, αγαπημένο τραγούδι
Από το album Look at yourself του 1971 (1971! αυτό είναι πιο μεγάλο και από εμένα :-) )
Εδώ σε μοντάζ από συναυλίες από το 1973 μέχρι το 1976...

Δεν είναι επίθεση, άμυνα είναι....

Το ακούσαμε και αυτό. Η επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα δεν είναι ακριβώς επίθεση, αλλά άμυνα.
"Δεν τον μαχαίρωσα εγώ κ. Πρόεδρε, μόνος του ήρθε και έπεσε, 34 φορές με την πλάτη του, πάνω στο μαχαίρι που κρατούσα".

Πριν από μερικές εβδομάδες όλος ο πλανήτης πανηγύρισε την εκλογή Ομπάμα. Όλοι ή σχεδόν όλοι πίστεψαν ότι κάτι διαφορετικό έρχεται. Το "Προεδρία 2.0" όμως μας τέλειωσε νωρίς. Εντάξει ο Bush Junior εξυπηρετεί συμφέροντα, αυτό το ξέρουμε δεν θα το μάθουμε τώρα. Από ότι φαίνεται όμως και ο νέος, ωραίος κ.λπ. Ομπάμα είναι μία από τα ίδια. Τόσος κόσμος πανηγύριζε, μέχρι και προσκλήσεις για group στο Facebook έστελναν, μέχρι και τα χρηματιστήρια πήραν για λίγο τα πάνω τους, τέτοια ψυχική ανάταση είχε να νοιώσει ο πλανήτης πολλές δεκαετίες.



Από την άλλη εκεί στο Ισραήλ δεν πρέπει να έχουν ιδιαίτερα έξυπνους πολιτικούς. Πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι δίνουν λόγο ύπαρξης σε μία, όπως την ονομάζουν αυτοί, τρομοκρατική οργάνωση; Γιατί μην μου πείτε ότι τα αδέρφια, οι μανάδες, οι πατεράδες των παιδιών που σκοτώνονται αυτή τη στιγμή θα σκεφτούν ότι φταίει η Χαμάς για όλα αυτά. Εγώ λέω ότι θα ρίξουν το φταίξιμο στο Ισραήλ, και επειδή δεν μπορούν να ξέρουν ποιος είναι αυτός που έδωσε την εντολή για τη βόμβα, ποιος είναι αυτός που πάτησε τη σκανδάλη, εγώ σκέφτομαι ότι θα στρέψουν την οργή τους εναντίον όλων των Ισραηλινών και σε 10 χρόνια από σήμερα θα ζωστούν και πάλι μία αρμαθιά εκρηκτικά και θα ανταποδώσουν.
Προσπαθήστε να μπείτε για λίγο στη θέση τους, τι θα κάνατε αν χάνατε ένα αγαπημένο πρόσωπο και κάποιος ερχόταν και σας προσέφερε ένα όπλο και τον τρόπο να πάρετε εκδίκηση. Σκεφτείτε για λίγο, τι θα κάνατε;

Η βία φέρνει βία, δεν το ξέρετε;